Prioris generis est docilitas, memoria;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Beatus sibi videtur esse moriens. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Frater et T.: Erat enim res aperta.
Tubulo putas dicere?: Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
Bork: Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Bork: Quod enim dissolutum sit, id esse sine sensu, quod autem sine sensu sit, id nihil ad nos pertinere omnino.

Negat enim definiri rem placere, sine quo fieri interdum non
potest, ut inter eos, qui ambigunt, conveniat quid sit id,
de quo agatur, velut in hoc ipso, de quo nunc disputamus.

At iam decimum annum in spelunca iacet.

Ex quo intellegitur nec intemperantiam propter se esse fugiendam temperantiamque expetendam, non quia voluptates fugiat, sed quia maiores consequatur.

Bestiarum vero nullum iudicium puto. Duo Reges: constructio interrete. Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante. Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Negare non possum. Et nemo nimium beatus est; Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii.

Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.
Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius.

Tum mihi Piso: Quid ergo? Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat; Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Negat enim summo bono afferre incrementum diem.

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?
Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus.
Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.